Je hebt je weg gevonden naar mijn website en bent waarschijnlijk dus geïnteresseerd in begeleiding qua hardlopen.

Mooi, daar kan ik je bij helpen. Ik begeleid al een aantal jaren gemotiveerde en recreatieve hardlopers en dan maakt het niveau of het tempo waar je op loopt niet zo heel veel uit. Ik begeleid een diversiteit aan lopers, van mensen die 5km wedstrijden lopen tot ultra lopers (die zijn echt gek trouwens).

Ik werk alleen digitaal en online en alles wat is doe is volledig maatwerk en dus op jou afgestemd. Ik maak mijn schema’s met de TrainingPeaks omgeving en je dient dus minimaal de beschikking te hebben over een sporthorloge wat daar mee te koppelen is. Communicatie gaat via deze tool, mail, whatsapp etc.

Voor meer informatie neem gerust contact met me op.

Als je wilt weten hoe de NEEGU runners het zelf ervaren, kijk vooral even in onderstaande berichten.

NEEGU is een acroniem en komt van de beroemde quote “Never Ever Ever Give Up” van Winston Churchill.

Wat een ervaring was dat!

In 2017 besloot ik een trainer te zoeken om mij te trainen naar mijn eerste marathon in Berlijn voor 2018. Ik kende Sander al eventjes en had al regelmatig contact met hem over bepaalde zaken en toen vroeg ik aan hem of hij mij wilde  trainen. Dat kon maar moest wel beloven aan hem dat ik niet meer elke weekend een wedstrijdje ging doen en dat heb ik heb toen beloofd.

De trainingen waren fijn en leuk om te doen soms ging een training niet zo is het op papier zou moeten.. en toen kwam Berlijn mijn eerste marathon,  een mooie marathon en die mocht ik samen met Sander doen, wat een ervaring was dat.

Toen kwam TrainingsPeaks in beeld. Een handig app en met koppelen via mijn garmin komen de trainingen in mijn horloge te staan en dan kan er bijna niks mis gaan zou je denken.Met Sander als mijn trainer op afstand gaat het goed, 1x per jaar proberen wij met een groep NEEGU RUNNERS samen te komen en dan een rondje te lopen en na afloop lekker wat eten en drinken met z’n allen. Vaak komen we elkaar ook tegen op evenementen is ook altijd gezellig en leuk.

Ik vind het heel fijn training bij Sander en zou ook niet anders willen. De trainingen zijn op mij afgesteld en niet op de anderen die hij traint. Ik ben ontzettend blij met hem.

Bianca Gordijn

Zijn ongeremde enthousiasme en betrokkenheid naar mijn eerste marathon was aanstekelijk

De Marathon van Ney York 2018 was mijn eerste marathon. 

4 november 2018 leek tijdens de jaarwisseling 2017/2018 nog heel ver weg, maar kwam uiteindelijk veel te snel.

Ik heb Sander eind 2017 leren kennen als mede hardloper in de groep “Samen Succesvol voor KIKA”.

Sander heeft mij begin 2018 bijna letterlijk aan de hand genomen als hardloop trainer om me zo fit mogelijk aan de start van die marathon te krijgen. Een trainingsschema, loopadvies, persoonlijke coaching, voedingsadvies en tips mbt collecteren voor kika hebben mij enorm geholpen. Zijn ongeremde enthousiasme en betrokkenheid naar mijn eerste marathon was aanstekelijk. Ik kijk dan ook met veel plezier terug naar 2018 dat in teken stond van deze sportieve prestatie. Ik heb New York naar tevredenheid gelopen bijna op de seconde van de afgesproken tijd, zoals opgenomen in het trainingsschema.  

Vandaag anno 2020 helpt Sander mij met de voorbereiding naar de marathon van Chicago. Ik heb er weer enorm veel zin in.

Jeroen Hollewijn

Super blij met de trainingen

Ik train sinds mei 2018 via NEEGU en ben super blij met de trainingen . Het houdt mij ook gemotiveerd zelfs nu in deze periode dat het met lopen even niet zo lekker gaat. Juist dankzij de trainingen van Sander en het bijstellen van de intensiteit hou ik toch de moed erin en maakt dat ik zeker niet opgeef, juist nu niet. 

Esther van Oosterhout

Ik kan bij Sander aangeven wat mijn wensen en doelen zijn zodat ik mijn trainingen goed kan inpassen in mijn drukke leventje!

n april 2018 besloot ik de marathon van New York te gaan lopen voor KiKa!

Op dat moment deed ik 6 jaar aan hardlopen, had ik aan meerdere evenementen meegedaan en ook 2 keer een halve marathon gelopen. Mijn trainingen bestonden vooral uit duurloopjes, eigenlijk deed ik maar wat! Intervallen deed ik nooit omdat ik er een bloedhekel aan had! Ik boekte die 6 jaar dan ook niet veel vooruitgang!
Nadat ik mijn besluit genomen had om de marathon te lopen ben ik via een andere KiKa loper bij Sander terechtgekomen.
Ik ben enorm blij dat ik deze keus gemaakt heb! Door de trainingen en vooral de diversiteit ervan kreeg ik nog veel meer plezier in het lopen en heb ik echt een flinke vooruitgang geboekt! En zelfs de intervallen vind ik tegenwoordig leuk!
De trainingen zijn via de TP app gesynchroniseerd met mijn sporthorloge. Ideaal!
Ik kan bij Sander aangeven wat mijn wensen en doelen zijn zodat ik mijn trainingen goed kan inpassen in mijn drukke leventje!
Door op deze manier te trainen heb ik afgelopen jaar de marathon van New York uitgelopen in een tijd waarover ik zeker tevreden was!
Zonder de trainingen van Sander was dat waarschijnlijk een stuk lastiger geweest!
Mijn doelen voor 2020 heb ik doorgegeven en mijn schema wordt hier weer op aangepast!
In oktober staat mijn tweede marathon op de planning!
Ik heb zin in dit loopjaar en blijf voorlopig zeker bij Sander trainen!
Jeanine Hamstra

De trainingsbegeleiding van Sander houdt zoveel meer in!

Sinds 2019 volg ik hardlooptraining via Sander. In eerste instantie zocht ik alleen iemand die voor mij 2/3 trainingen per week wilde maken omdat ik het zelf lastig vond hier “creatief” mee te zijn. Maar de trainingsbegeleiding van Sander houdt zoveel meer in! Een duidelijk doel had ik in het begin nog niet. Wat ik direct afleerde was om altijd maximaal te lopen. Ik mocht nog wel duurloopjes doen, maar dan op lager tempo. Poeh, was dat even wennen! In mijn hoofd zat zo gebeiteld dat ik minimaal 10 k/pu moest halen, anders was mijn training niet geslaagd. Door de snelle vooruitgang werd het nut van Sander zijn trainingsopbouw me echter al snel duidelijk. Langzame duurlopen gecombineerd met snelle intervallen, wat een vooruitgang boekte ik! Mijn eerste doel werd duidelijk: snelheid verhogen met behoud van het plezier tijdens een wedstrijd. Dus niet compleet gesloopt na afloop. Binnen ¾ jaar liep ik de 10 km bijna 5 minuten sneller en kon ik lachend over de finish, doel bereikt!

Soms heb ik moeite met 3x trainen in de week vanwege tijdgebrek. Ook zit een blessure me regelmatig dwars. Gelukkig past Sander daar dan het schema op aan. Feedback op de gelopen trainingen komt altijd binnen een paar dagen en op de juiste momenten is daar de spreekwoordelijke “schop onder je kont” die ik soms hard nodig heb. Daarnaast zijn de steeds afwisselende trainingen weer een uitdaging om een hoger tempo te kunnen halen. En wat een voldoening als het vertrouwen dat Sander in me heeft (en bij mijzelf soms ontbreekt), dan ook nog terecht blijkt te zijn! Mijn doel voor 2020? Onder Sander zijn begeleiding blessurevrij trainen naar de halve marathon, gelopen het tempo dat hij weet dat ik kan.

Trainen met Sander betekent trainen naar elk doel dat je maar wilt, op de manier die het beste bij jou past!

Yvette Verhagen

TrainingPeaks helpt mij om met meer discipline trainen

Mijn eerste sport is wedstrijdzwemmen, maar in de voorbereiding van een toernooi in de zomer van 2014 begon in het voorjaar met lopen (van 4 naar 8 km in een paar weken). Na de zomer pakte ik het lopen weer op bij 8 km en in december stond de eerste hardloopwedstrijd van 15 km op het programma.
Ik had de smaak te pakken en had getraind tot 21 km toen ik in februari 2016 ik mijn eerste marathon liep. Achteraf gezien een wonder dat ik geen blessures heb gekregen, met veel te snel opbouwen en maar wat doen.
In 2018 wilde ik zowel Chicago als New York lopen en met twee marathons in een paar weken op de planning besloot ik dan ook in mei 2018 om de expertise van Sander in te schakelen.
In oktober liep ik tijdens de marathon in Chicago 12 minuten sneller dan ik ooit daarvoor liep (ik had toen 8 marathons gelopen). En in februari 2019 liep ik nog 12 minuten sneller!
Met zowel zwemmen als hardlopen is het soms lastig om het allemaal in de week gepland te krijgen. Doordat Sander de trainingen in Training Peaks zet, kan ik van tevoren kijken hoe het uitkomt en helpt hij me ook om met meer discipline te trainen. En als ik wat te enthousiast dingen plan geeft hij gevraagd en ongevraagd advies, waar ik erg blij mee ben.
Angela Giezen

Met de juiste begeleiding kom je er wel

Oktober 2017 heb ik de eerste marathon gelopen met sportrusten. Daarna merkte ik toch wel dat ik de nodige kilometers miste. Ik ben op zoek gegaan naar online begeleiding, dat is voor mij een stok achter de deur. Na lang zoeken heb ik Sander gevonden. Ik ben heel blij met zijn manier van schema’s maken. Afwisselend is het best wel. Intervalletje hier, HITT daar, dan nog de duurlopen erbij. Sander heeft me al naar 5 marathons begeleid. Van Keulen tot aan New York. De laatste 2 marathons heb ik aangepast getraind, sportrusten met begeleiding door Sander. Berlijn heb ik een dikke PR gelopen en 5 weken later New York.
Ik werk graag samen met Sander. Als iets niet lukt of goed gaat, dan vraag ik hem om advies. Soms zijn het net de kleine dingetjes die het juist doen. Ik ben er dankbaar voor. Op naar nog meer marathons en wedstrijden, met de juiste begeleiding kom je er wel.

Valesca van Rijswijk

Meer dan een aanrader.

Goed onderbouwde trainingsbegeleiding gericht op de mogelijkheden van de atleet. Doelgerichte en gemotiveerde no-nonsense aanpak met persoonlijke touch. Meer dan een aanrader.

Wendi Linke

Ik ben blij met NEEGU

Het voelt op een leuke manier als een stok achter de deur. De trainingen op zich zijn goed op mij afgestemd en ervaar zeker vooruitgang in mijn persoonlijke resultaten. Maar vooral ook het behouden van het plezier in lopen staat hoog in het vaandel. En dan de manier van Sander zijn reacties op je gelopen trainingen, ze zijn soms streng maar meestal met humor. Ik ben blij met NEEGU.

Anita De Roij

Ik hoorde zelfs in mijn linker oor kinderen roepen, kijk mama, díe gaat snel!

Mijn contact met Sander kwam via Facebook en dateert van herfst 2018.
Mijn halve marathon van 2018 bij kasteel de Haar ging dus danig makkelijk dat ik het waanzinnige idee opgevat had om eens in Hamburg een hele te gaan lopen. Heb daar familie wonen, dus al snel wat 1 en 1 twee; in april 2019 zou het moeten gaan gebeuren!
Het doel
Uitlopen plús een mooie tijd was mijn tussentijdse doel. Ik zocht een coach en was verleid door de methode ‘Sportrusten’ van Stans nogwat. Maximaal 14 km per dag lopen en dat dan 3 tot 4 x per week.Meer leek me met alle risico’s op blessures niet verstandig. App geïnstalleerd, compatible hartslagmeter om en iedere twee minuten een km per uur harder lopen totdat je neervalt. Weet niet meer wat mijn omslagpunt destijds was, ik was in redelijke conditie.
Maar helaas, de tijd die daar uitrolde was 5 hele uren! En dat terwijl ik de halve in 1:53 had gedaan, met een relaxte plaspauze. No way dat ik daarvoor al die moeite zou doen en kosten maken. Ik dus weer opzoek naar een nieuwe trainer, eentje die er wat agressiever in zou zitten. Enfin, Sander reageerde soepeltjes en op basis van mijn tijden zag hij in zijn kristallen bol eventueel een sub-vier-uur tijd voor mij weggelegd. Conventionele klassieke marathontraining zou mijn deel worden, met als mega-uitdagingen regelmatige trainingen tot wel 35 km! Wow! Zou mij dat lukken?
Grenzen verleggen
Alle grenzen zijn verlegbaar en we begonnen klein, maar telkens twee kilometertjes er bij en dat ging prima. Mijn lijf hield het goed uit, had nog wel even een tegenvallertje met een ingescheurde kruisband, door in een donker fietstunneltje op een ronde steen te trappen, maar gewoon gerevalideerd en tegelijkertijd de trainingen van Sander probleemloos afgewerkt. Tussendoor wordt je geprikkeld middels allerlei trainingen met mooie namen: Yasso, Magic Mile, plateautrainingen op marathontempo, HIIT’s. Het is prikkelen en meten wat Sander doet oftewel ‘polariserende’ trainingen. Kortom, je lichaam wordt telkens ‘geshockt’ en je geest verveelt zich nooit!
Tussentijds heb ik de Faceboek groep plus Messenger chat als een grote steun ervaren. Je zit met flink wat andere atleten in het zelfde schuitje. Je schrikt je soms te pletter als je de tempi ziet van de intervals, maar uiteindelijk doet iedereen het braaf en blijkt ook de opdracht meestal tot een goed einde te kunnen brengen.
Strenge coach
Op geen enkel moment heb ik ooit klachten gehad over Sander, ja hij is soms wel wat streng en kort van stof in zijn ‘feedback’. Waar ik wel last van gehad heb is de techniek; het kostte in die tijd dat ik startte behoorlijk wat IT-kennis om de Garmin horloges met de bijbehorende software Trainingpeaks middels IQ apps aan de praat te houden of te krijgen. Diverse malen was ik dicht bij het helemaal overboord gooien van het marathonplan vanwege de erbarmelijke en gevoelige software van Garmin in combinatie met het, eveneens Amerikaanse, Trainingpeaks pakketje. Na de zomer van 2019 was dat ineens opgelost en hadden de makers van TP de handdoek in de ring gegooid met hun brakke software (die van Garmin was ook brak, de combi was dodelijk).
Grootste uitdagingen
Wat vond ik het moeilijkst en tegelijkertijd de grootste openbaring? Dat waren toch wel de lage hartslagtrainingen. Ik was altijd gewend op vrij hoge hartslag te ‘knallen’ en wat kon mij die lage hartslag schelen? Totdat ik gedwongen werd de lange duurlopen op 123 slagen per minuut te gaan lopen. Gedurende de kwartalen die volgden werd ik af en toe met 3 slagen gereset naar een lager tempo en inmiddels zit ik op 117 hartslagen per minuut. Het gevolg van die trainingen was dat ik van een rusthartslag van 72 naar 43 zakte, ja in mijn slaap. Ik kreeg dus een hart van een olifant, met vermoedelijk dezelfde spierwand er bij. Grappig? Ja, maar belangrijk was dat feitje niet.
Wat veel belangrijker was dat bij de prikkelende trainingen mijn hartslag óók aan het dalen was. En als ik marathonblokken op 5:40 ging trainen, dat mijn hartslag lekker rond 100 bleef hangen in de pauzes, maar tijdens de marathonblokken zelf gewoon stokte op 130, soms zelfs 125. Kortom, mijn ‘toerentalbereik’ was gereset. Ja, ik kon mijn hartslag met pyramideruns nog steeds naar 203 krijgen (54 jaar) maar tijdens fartleks, bruggetjes kwam mijn hartslag niet meer boven de 150 uit, terwijl ik daar meestal ver boven zat bij forse inspanning: 172.
Uithoudingsvermogen
Waarom is dit nou zó belangrijk? Nou, omdat een marathon heel wat uurtjes duurt, voor iedereen verschillend, maar ik ga binnen de drie uur nooit halen. Maar ieder uur dat je lekker relaxed aan het rennen bent gaat je hartslag met wel 5 slagen omhoog, om ongemerkt het rode gebied in te kruipen indien je niet goed getraind bent. Let op, ik ben geen expert en heb de wijsheid niet in pacht, maar ik zou een half uur op 175 niet volhouden want ik zou instorten en neergesabeld worden door de man met de hamer. Nu zou ik, als het goed is, niet eens in de buurt komen van die hamer! Mijn VO2max zat volgens Garmin inmiddels op 55, terwijl ik met mijn 94 kg aan de (te) zware kant was bij 1.87m voor een marathon. Grote twijfels dus.
Herstel
Nou, dat kwam dus mooi uit. Mijn marathonblokken liepen qua hartslag plots gelijk aan mijn rustige jog tempo. Maar het mooiste was dat waar ik vroeger kon genieten van drie volle dagen spierpijn na een sprint of HIIT-training, dat ik nu maar één dag spierpijn had op de trainingsdag zelf, en de volgende dag was het weg! Kortom mijn herstel was enorm veel beter geworden. Aangezien motorsport mijn hoofdhobby is en was, was ik daar ook bij marathonevenementen veel uitgeruster zodra ik aan de finish kwam. Alles werd een makkie, ook op het werk. Je kon veel langer je aandacht bij je werk of opdracht houden; je mentale toerentalgebied werd door het trainingsprogramma van Sander óók verlegd!
Mentaal
Tsja, er zijn twee marathonwetten: 1) zorg dat je blessurevrij aan de start verschijnt of start niet en 2) de hele marathon is een grote ‘mindfuck’: houd ik dit wel vol bij het tempo dat de coach uitgezocht heeft middels al zijn beslistabellen en ervaring? Het maakt je bijzonder onzeker (en daar heb ik normaal nooit last van) of je een tempo dat een ander voor je uitkiest in het slechtste geval 4.5u lang vol moet gaan houden? Ik word er nóg zenuwachtig van als ik er weer aan terugdenk. Blaas ik mezelf niet te veel op door 5:40 te lopen of ga ik niet veel te langzaam voor een tijd van 4u rond? Je moet als een piloot alles in de gaten houden: brandstof, eet en drink je wel op tijd, drink je niet te veel? Ga je geen darmklachten krijgen waardoor je onderweg de Dixie moet gaan opzoeken? Tempo, hartslag, cadans, hoogte van de afzet? Heb ik tijdens het taperen niet te veel getapered? Of te weinig? Nou, dat ging bij mij één keer goed mis want waar ik 12 km had moeten lopen liep ik er even losjes het dubbele uit, terwijl ik feitelijk al gas terug had moeten nemen. Ik keek maar één keer niet in de software van TP, maar op mijn horloge was de tekst van de omvang/ lengte weggevallen. Was uiteindelijk geen probleem, maar had heel goed mis kunnen gaan met blessures tot gevolg. Sander in rep en roer, maar mijn belastbaarheid was goed; dagje langer spierpijn, dus het herstel kwam gelukkig op tijd.
De Dixie
Waar ik 48u van tevoren heel serieus aan het witbrood met jam was gegaan om mijn lever mooi af te vullen met glucose (stapelen), was de avond voor de marathon een verjaardag. Een verjaardag overigens zonder alcohol, ik was inmiddels 6 maanden geheelonthouder geworden, maar wel met een heerlijke vette pizza met veel kaas en salami. Je eet tijdens zo’n trainingsperiode gerust alles wat los en vast zit, dat maakt toch geen bal meer uit want je komt toch niet aan. Drie hele grote pizzapunten floepten heel gemakkelijk naar binnen maar dus ook de volgende dag weer naar buiten. Halverwege de marathon kwam ik er achter dat mijn darmen wilden ontploffen en met een bezweet rood hoofd vluchtte ik een cafeetje in, roepend dat ik even een snelle pitsstop nodig had. Alle mensen aan hun tafeltjes plus de barman lachen! Dolle pret! Dus totaal onderweg twee kleine wensen en één grote. Waar ik totaal wel 4 minuten voor verloor. Dus ik had best op 4:05 uit kunnen komen, mits ik anders gegeten had!
Zelfvertrouwen
Inmiddels zijn we met ongeveer eenderde van het NEEGU-team overgeschakeld naar rennen op Wattage en hebben we hartslag en tempometingen losgelaten. De wattagemeter meet feitelijk je PK’s waarmee je afzet, je hellingshoek maar ook je tegenwind. Je krijgt je doelwattage en actuele wattage in real-time op je horloge en je beseft tijdig wanneer je gas bij kunt geven, bijvoorbeeld bij heuvelaf, met  heuveltje op fors gas terug moet nemen. Deze sensor klem je vast aan de veters van je schoen en gaat een run of 10 mee met een oplaadbare lading. Ik heb daar een kwartaaltje mee getrained om tot de conclusie te komen dat mijn hartslag veel rustiger werd, veel stabieler en voorspelbaarder. Kortom, je maakt je zelf totaal geen zorgen meer om de actuele hartslag, met veel meer zelfvertrouwen tot gevolg. Zo liep ik de 7-heuvelenloop, ondanks de heuvels, in een persoonlijk record (een PR). Mijn aanvalsplan was heel simpel, ondanks de instructies van Sander. Hij adviseerde dat ik overal 325W zou lopen, zowel heuvel af als op. Ik koos er voor om heuvel op mij daar keurig aan te houden, maar echter heuvel af, buiten de meute, over de fietspaden met dubbel tempo af te dalen. Dus geen 650W maar meer iets van 400W. Dit liep soms op tot wel 17 km/u door de steile hellingen naar beneden. De grote gok was om aan het einde bij de finish nét genoeg energie over te houden dat ik nipt zou kunnen finishen. De laatste 400m van de finish zijn overigens horizontaal, dus daar geen hellingshoekvoordelen. Enfin, mensen renden rondjes om mij heen (of klampten zich aan mij vast) want de eerste drie heuvels haalde ik iedereen in, maar zodra we gingen klimmen haalden al die mensen die ik ingehaald had míj weer in!
Niet getreurd, want met zo’n sensor weet ik wat ik doe en waar de reserves zitten
Topsnelheid
Dat duurde dus maar vier heuvels dat ik dezelfde gezichten zag. Dat groepje bekende gezichten liet ik achter mij, zij kakten in, terwijl ik stabiel met dezelfde strategie rustig mijn ding bleef doen. Ik voelde me sterk, heel sterk en vol zelfvertrouwen. Maar aangekomen bij de finish was het een disaster; het leek wel de Kalverstraat in Amsterdam tijdens de uitverkoop. Het was helemaal vol met langzaam joggende mensen, die blijkbaar allemaal in de startvakken voor mij vertrokken waren, blij dat de finish eindelijk in zicht was. Ik kwam echter in een strokje van 40 cm, vlak langs de dranghekken met dubbele snelheid, ruim 23 km/u langs suizen. Ik hoorde zelfs in mijn linker oor kinderen roepen, kijk mama, díe gaat snel! Geen tijd helaas om die mensen aan te kijken, ik moest me super concentreren om geen mensen aan te lopen, maar tegelijkertijd niet te struikelen over de uitstekende pootjes van de dranghekken!
De finish
De finishtijd waar ik van droomde was 1:15, maar die heb ik op 35s na, net niet gehaald. Mooi om iets te hebben om volgend jaar er af te schaven. Onder het uur is niet realistisch voor mij aangezien hardlopen niet mijn hoofdsport is; ik doe ook nog aan squash, in-line skaten en crossfit. Ik koelde heel snel af dus bleef niet wachten op een vriendin, de cooling down ging rennend rechtstreeks naar de FEBO, aangezien ik een berenhonger ontwikkeld had!
Samenvattend, een bijzonder leerzame periode. Met Sander en team een paar keer gejogged om elkaar wat beter te leren kennen en gewoon, voor de gezelligheid en teambinding. Ook de toepassing van technologie ter verbetering van de prestaties vond ik grappig en inspirerend. Mijn aanpassingsvermogen van een 50+er interessant en onverwacht.
Frank Leevendig

Fijne trainingsschema’s

Fijne trainingsschema’s gebaseerd op gegevens die Sander achter de schermen verzamelt uit data van je trainingen!

Klaartje van der Burgt

Ik hoop van harte dat hij mij nog een flink aantal jaren kan en wil begeleiden.

In 2018 liep ik de Vechtdalmarathon. Met een kater ruim 50 kilometer ploeteren door de hitte, het bos en het zand. Ik had me al ingeschreven voor mijn eerste echte Ultra in November van dat jaar en was me op mijn eigen manier aan het “voorbereiden” hierop. Die dag besefte ik dat het anders moest. Via via kreeg ik de naam en het nummer van Sander te pakken en de rest is geschiedenis. In 2019 heb ik een startbewijs gewonnen voor de Dolemites Ultra, een duo race van ruim 80 kilometer door de Italiaanse bergen. Deze heb ik samen met Karin net buiten de 20 uur kunnen volbrengen. Gezien het parcours een mega prestatie. Onder het genot van een etentje, overlegden we eind 2019 onze plannen. We wilden terug naar de bergen, op zoek naar een nieuwe uitdaging. En die hebben we gevonden; op 15 mei staan Karin en ik aan de start van de UTVV 160 Emperor. Onze 1e 160 kilometer met ruim 7.000 hoogtemeters, die wij hopen binnen 40 uur te volbrengen. Ik hoop van harte dat hij mij nog een flink aantal jaren kan en wil begeleiden.

Marcel Tunderman

Mede dankzij Sander’s vertrouwen in mijn kunnen heb ik mijzelf meermaals overwonnen

Ik train sinds januari 2017 al met de op maat gemaakte schema’s van Sander. Destijds om mij veilig en wel door de RMR17 te loodsen. Dit lukte naar alle tevredenheid en een volgend doel werd gesteld. Helaas voor mij gooiden wat gezondheidsproblemen roet in het eten. Na een lange periode tobben heb ik de gezondheidsproblemen achter me kunnen laten en kon ik eindelijk in juni 2019 weer volop trainen. Het doel: sneller worden op de 10 km en hm.
Sander heeft me ontzettend mooie en gevarieerde trainingen geboden die al naar gelang mijn progressie ook weer aangepast konden worden. Ik heb ontzettend genoten van de sprongen voorwaarts die ik maakte en ben in een half jaar heel erg gegroeid. PR na PR sneuvelden en mede dankzij Sander’s vertrouwen in mijn kunnen heb ik mijzelf meermaals overwonnen.
Ik kijk nu alweer uit naar de komende trainingsperiode met als climax de marathon van Enschede in april. Ik ben er trots op een NEEGU-er te zijn!
Jolijn Warring
Delen via: